Beogradska šuma Istanbula...

Možda niste znali, veliki i mali , da Beogradska šuma  nije u Beogradu..

Da,da,da..

Davno je emigrirala u pravcu istoka i tamo ostala do dana današnjih..
I dok su njeni stanovnici menjali veru, imena, ona nije. Odolela vremenu i mnogim promenama. Bila i ostala Beogradska.. Kad bi  znala da priča, ispričala bi mnogo toga, ono što su neki  prećutali, ono što su neki zapisali i dodala mnogo, mnogo toga...
Eh, kad bi...

I dok većina Srba hrli ka zapadu, pa i u Blogosferi se oseća taj zanos, moje pisanije ide ka istoku. Tamo gde se sunce radja... Tamo gde me nešto vraća..
U ovom slučaju jedan naziv...

Na nekoliko stotina metara visokom platou nalazi se gusta šuma, koja dominira zapadnim delom Bosfora. Najveća zelena pluća Istanbula, na površini od 6000 ha, kojoj se s juga odupiru šest kilometara udaljena urbana civilizacija petnaestomilionskog megalopolisa, a svojim severnim delom zaviruje na Crno more,
zove se Beogradska šuma. 

Slično Beogradskoj kapiji, ona je živi trag vekovnog bitisanja nekadašnje srpske zajednice u prestonici Turske.

Kapija(Deuterou ili Beogradska) na Teodosijevim bedemima

 Kulturološka razmena ili zakon jačeg

Dok Beograd ima Stambol kapiju, u Istanbulu je podignuta Beogradska kapija!
Kako? Zašto??? Neka trampa???

Stambol kapija u Beogradu je, navodno, dobila naziv po tome što  je gledala na put koji je vodio prema Istanbulu. Tragom porekla ovog naziva , saznajem  više priča  - Izvor: Novosti ,
kao prvo

turska istoriografija nas  odvodi u daleku 1520. godinu, kada se sultan Sulejman I Veličanstveni , poznat i kao Kanuni (Zakonodavac) zbog mnoštva zakona koje je doneo,  upisao  u istoriju i kao osvajač Beograda, koji je za Osmanlije imao značaj kapije za dalji prodor ka Evropi.

Sulejman Veličanstveni je bio vrlo obrazovan vladar i govorio je četiri jezika: 
arapski, persijski , čagataj (najstariji oblik turskog jezika) i srpski. 
U današnjoj Turskoj je tako pronađen četvorojezični rečnik iz 15. veka - persijsko, arapsko, srpsko, grčki

http://www.scribd.com/doc/47197696/R...cki-Iz-15-Veka

  Na prostorima turske imperije u službenoj upotrebi su bila čak četiri jezika: 
turski (za svakodnevne razgovore),
 arapski (jezik religije jer je njime napisan "Kuran"),
 zatim persijski (književni jezik)
 i - srpski, kao jezik diplomatije i vojske. 
 I sultani su govorili srpski jer se smatralo da samo neobrazovani ne govore ovaj jezik.... 
bre, bre :)))
  Još ako uzmemo u obzir da  je samo u periodu od 1543. do 1612. Srbija doprinela vođenju carstva  u ljudstvu sa 13 Velikih vezira, sedam njihovih zamenika, 23 vezira, osam admirala (kapudin-paša), brojnim guvernerima provincija i s bezbroj velikih defterdara (šefova finansija) i najviših administrativnih službenika, onda lako dolazimo do zaključka zašto je to bio jezik diplomatije i odakle beogradski  nazivi  toponimima u Istanbulu.

1.Beogradska kapija-Belgrat kapisi

2.Crkva Beogradske Bogorodice - sazidana 1450. nadomak  Beogradske kapije, obnovljena 1830. Istorijske činjenice kažu da je u periodu obnove Turska najviše neuspeha imala upravo na našim prostorima--- te je tadašnji sultan hteo da se 'dodvori' pravoslavnoj manjini . Obnavljajući Beogradsku Bogorodicu , hteo je da pokaže da je Turska imperija uprkos gubicima tolerantna prema manjinama... hmmmmmm

3.Beograd - selo  danas Belgrat köyü

4. Beogradska šuma - Belgrad Ormani

 Turski istoričari navode da je iz tada "velikog Beograda", Sulejman u Istanbul odveo jedan broj Srba, koje je naselio u šumi povrh rečice Bujukdere da mu budu čuvari izvora iz kojih se Istanbul napajao pijaćom vodom. Dao im je slobodu i zemlju na kojoj su se bavili baštovanstvom i oslobodio ih poreza. Zauzvrat, trebalo je da motre na izvore i akumulacije pijaće vode, kojih je tokom osmanske vladavine bilo devet.

Ovaj region, u kojem je pod pretnjom smrću bio zabranjen lov i seča drveća, a samim tim i specijalni tretman prema doseljenim Beograđanima, trajao je do pred kraj 19. veka. U to doba su, kažu hroničari, grad napale zarazne bolesti. Meštani Beogradskog sela koji su se vekovima uspešno nosili sa lovokradicama, nisu mogli da izađu na kraj i sa kolerom, koja je saletala i izvore pijaće vode. Osim toga i samo selo je u međuvremenu naraslo, pa su vlasti 1894. godine donele odluku da Beogradsko selo - Belgrad köyü i njegove meštane presele na obližnju prigodniju lokaciju, a novom prebivalištu je dato i novo ime - Bahčekoj,  što je na turskom kovanica od reči bašta i selo.

U ovom selu, koje je danas jedno od najlepših mesta prestižnog kvarta Sariyer, potomci nekadašnjih Beograđana živeli su do poslednjeg grčko - turskog rata, koji je rezultirao dramatičnom migracijom stanovništva.

Sariyer danas

S druge strane, na zapadnoj strani bedema istanbulske tvrđave, na kojoj počinje današnja opština Zeytinburnu, nalazi se u osmansko doba jedna od najznačajnijih kapija, koja se i danas zove Beogradska kapija. Turska istoriografija poreklo njenog imena, uglavnom, stavlja u kontekst Sulejmanovog osvajanja Beograda, navodeći pri tom da je on sa sobom u Istanbul doveo i određen broj zanatlija iz Beograda, koje je smestio u starom jezgru grada.
Vremenom su te zanatlije iz Beograda postale nadaleko čuvene po umešnosti, pa su to mesto i kapija nazvani - Beogradska kapija.

 

Najomiljenije izletište

 

Beogradska šuma, najomiljenije je izletište građana Istanbula. U vreme kada su letnje žege pritiskale Istanbul, viđeniji pripadnici hrišćanskih manjina, kojima su se nešto kasnije priključili predstavnici stranog diplomatskog kora, počeli su krajem 19. i početkom 20. veka da priređuju na ovom mestu piknike. Danas u njenim rečicama, izvorima, pećinama i jezerima uživaju svi. U zabačenim delovima Beogradske šume, koja je još uvek raj za više od 70 vrsta ptica i 18 divljih životinja, danju se mogu sresti i zmije, a u sumrak lisice i vukovi.

Beogradska šuma je delimično otvorena za javnost - 
izletište, staze za rekreaciju, ali najveći deo je nacionalni park.

Beogradska šuma, na evropskoj obali Crnog mora je najveća šuma u Istanbulu i okolini. Ovde stanovnici Istanbula vikendom dolaze na porodične izlete u dubokoj hladovini šume.
 Sedam starih vodenih bazena i drugi prirodni resursi nude atmosferu znatno drugačiju od one u gradu. Akvadukt Moglova, koji je konstruisao Mimar Sinan u 16. veku, najveći je osmanski vodovod – dugačak 800m. Akvadukt sultana Sulejmana koji prolazi kroz Golf klub i predstavlja pravo umetničko delo, nastavlja se na akvadukt Mimar Sinan i sa njim zajedno čini jedan od najdužih vodovoda u Turskoj.

By Mimar Sinan

 Nije Novi Beograd, al' kao da jeste ;)
Sirinevler - Bakırköy, deo Istanbula...
Izgleda da je bilo neimarskog prepisivanja
 ili su moje oči videle ono što su želele :))
napomena- neke fotografije su link ka autorima
photo: google.com